مهاجرینی که در بالاترین احتمال فقط ۱۰٪ در مشهد مشغول بکار هستند و الباقی به دلیل وجود تنها ۲ راه مرزی برای خروج افغان ها که یکی از آنها “ پایانه مرزی دوغارون” است و اتباع خارجی به خاطر نزدیکی به محل زندگی و شرایط راحت تر اکثرا مرز دوغارون را که در همجواری مشهد قرار گرفته است برای این امر ترجیح میدهند و از سراسر ایران برای بازگشت به کشورشان به این اردوگاه مراجعه میکنند .

بسیاری از این عزیزان قبل از عزیمت به کشورشان برای زیارت و رتق و فتق امورات و اسکان چند روزه در مشهد تردد میکنند .

برای مثال در روزهای اخیر هزاران نفر از تهران به صورت حضوری به اردوگاه مراجعه کردند و در سوله هایی با ظرفیت محدود اسکان داشتند.

جای سوال است که با وجود اینکه برای حوزه شهری مشهد آژیر قرمز اعلام شده ، این حجم از اتباع غیرقانونی چطور خود را به مشهد میرسانند و چرا هیچ گونه تمهیداتی جهت سازماندهی ایجاد نشده است ؟

تمهیداتی که در صورت لزوم اگر منجر به طرد این عزیزان شود ، از ورود آنها به حوزه شهری مشهد نیز جلوگیری شود .

علاوه بر تجمع جمعیت و اسکان افراد با توجه به شرایط فعلی و تاکید مقامات بهداشت و درمان بر عدم تجمع و رفت و آمدهای بین شهری نکته حائز اهمیت ورودی و خروجی های استان خراسان رضوی بالاخص شهر مشهد است که بنا به درخواست های مکرر همکاران بنده در شورای اسلامی شهر مشهد ، شهردار محترم و دیگر مقامات مسئول تا به اینجای کار فاقد اعمال محدودیت ها و دستور مسدود سازی است .

از استاندار محترم خواهشمندم با ورود به این مهم تمهیدات لازم را جهت رفاه حال ساکنین شهر مشهد و شهر های همجوار فراهم آورده و خراسان پایتخت فرهنگی-مذهبی ایران را با توجه به شرایط بحرانی حال حاضر دریابند .